NINE NOON FIVE
MARINUS VAN DIJKE
van 5 september tot 1 oktober
Geboeid door veranderingsprocessen in mijn omgeving, die altijd doorgaan, wil ik de tijd stil zetten om alles nog eens goed te kunnen bekijken:
Bomen die in blad komen en voordat je het door hebt zijn ze weer kaal. Sneeuwvlokken vallen uit de lucht, maken alles wit en vervolgens smelten ze weer. Rondlopend in de duinen ontdek je dat er weer van alles is veranderd.
Om een beetje grip te krijgen op al die veranderingen heb ik mijn werkterrein teruggebracht tot één duinvallei. Ik observeer dit stuifgebied sinds 1995 en werd me ervan bewust dat daar heel veel gaande is. Kleinschalige verschuivingen hadden grote gevolgen, een logica vol poëzie.
In de Maaldersstraat was mijn eerste ontdekking dat de zon ’s morgens op de linkergevels en ’s middags op de rechtergevels scheen. De straat loopt exact van zuid naar noord zodat midden op de dag de zon midden op de straat schijnt. Dit proces gebeurt hier elke zonnige dag binnen een aantal uren. Dat wil ik aandacht geven door het uit zijn tijdsverband te trekken, door tussen 9 en 5 het proces vast te leggen in een serie foto’s met een gemiddelde sluitertijd en diafragma, waardoor de foto’s van de zonzijde overbelicht en die van de schaduwzijde onderbelicht zijn. En door filmopnames te maken vanaf 11 tot 2 en deze te comprimeren tot 8 minuten.
De foto’s en filmopnames zijn op 21 maart gemaakt en worden rond 21 september, als de zon ongeveer dezelfde stand heeft, getoond.
van 5 september tot 1 oktober
Geboeid door veranderingsprocessen in mijn omgeving, die altijd doorgaan, wil ik de tijd stil zetten om alles nog eens goed te kunnen bekijken:
Bomen die in blad komen en voordat je het door hebt zijn ze weer kaal. Sneeuwvlokken vallen uit de lucht, maken alles wit en vervolgens smelten ze weer. Rondlopend in de duinen ontdek je dat er weer van alles is veranderd.
Om een beetje grip te krijgen op al die veranderingen heb ik mijn werkterrein teruggebracht tot één duinvallei. Ik observeer dit stuifgebied sinds 1995 en werd me ervan bewust dat daar heel veel gaande is. Kleinschalige verschuivingen hadden grote gevolgen, een logica vol poëzie.
In de Maaldersstraat was mijn eerste ontdekking dat de zon ’s morgens op de linkergevels en ’s middags op de rechtergevels scheen. De straat loopt exact van zuid naar noord zodat midden op de dag de zon midden op de straat schijnt. Dit proces gebeurt hier elke zonnige dag binnen een aantal uren. Dat wil ik aandacht geven door het uit zijn tijdsverband te trekken, door tussen 9 en 5 het proces vast te leggen in een serie foto’s met een gemiddelde sluitertijd en diafragma, waardoor de foto’s van de zonzijde overbelicht en die van de schaduwzijde onderbelicht zijn. En door filmopnames te maken vanaf 11 tot 2 en deze te comprimeren tot 8 minuten.
De foto’s en filmopnames zijn op 21 maart gemaakt en worden rond 21 september, als de zon ongeveer dezelfde stand heeft, getoond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten