van Helma Veugen
10 april tot 7 mei
TWEE PEELWERKEN
twee Peelwerken gemaakt in Ospel, in Nationaal Park De Groote Peel.
van Helma Veugen
10 april tot 7 mei
van Helma Veugen
10 april tot 7 mei
RECONSTRUCTION OF SOMETHING
FERRI WOUTERS
Reconstruction of Something (mixed media)
13 maart tot 8 april
Dit werk, wat een onderdeel is van een groter geheel, is een onderzoek naar momenten van verstilling. Waarop valt het oog, wat licht het uit als je dagelijks om je heen kijkt. Kijk je bewust of trekt het onbewuste zich naar je toe?
Wat is de zeggingskracht van situaties uit verschillende contexten die naast elkaar worden geplaatst.
Mijn werk is veelal autobiografisch. Ik werk met beelden, momenten, situaties die mij bekend zijn, waar ik ooit deel vanuit heb gemaakt of waar ik getuige van ben geweest. Sporen van m'n levensverhaal die worden versneden in een sculpturale context. Hierin maak ik gebruik van alledaagse materialen en voorwerpen die ik me toeeigen en combineer. In mn werk citeer ik vaak de esthetiek van het minimalisme.
In dit werk, Reconstruction of Something, heb ik me laten inspireren door beelden als het stilleven, architectonische vormen, massaal geproduceerde en gestandaardiseerde materialen en producten en films van de Finse regisseur Aki Kaurismäki en Werner Herzog.
ANVERS-MARSEILLE
OPENING ZONDAG 5 DECEMBER VAN 15.00 TOT 19.00 UUR MET OPTREDEN VAN ERIC THIELEMANS
van 5 december tot 24 december Executie en beeldend reisverslag door Bram Van Meervelde en Tom Volkaert. 51, Eurolines, Marseille, Zeefdruk, Forqalcquier, Lyon, Mortel, Fuck Life, LDC, Peugot, KAHIR, Fossielen, Les Mures, La Friches, Garage L., 7 SEPTEMBER, Casino, Oranges, Putain Et Merd, Bon Wiet, Algerie, Cava?, Gouvernement Cassé, Shake Your Face Sir, Kunst? Mooi!, Alkom X, Gratins, Diane ...., Serge ne pleur pas, Dam Funk, Roman ♥, Scorpion, Couscous €5, Du Vin, Du Pain, Du Brie, Sarko nique ta mere, Santé, La Rue Jobin, 41, IDIR, Radio Libre, Zora, Ok we blijven nog iets langer, Wycmans, Aiki, Dimmu Borgir, Mike Comté, Zweet, Degage!, Arrète!, 3u Autostop en Avignon, Vous allez en direction nord?, Challon Sûr Champagne, Undercover in Lyon, 1 Been, De Panne, Afrika stripdown, Bass overdosis, Je ne parlé pa fransé me je kompron, Saskia & Julie, Heftige regen met sosis aan mijn handen, Le nouveau femme de Pakito, Cobra, Je suis venu que dire queje m’envous, Platanen; Braambessen, Le Citadél, St. Maime, Dauphin, Mane, Sereste, Alibi Montana, Bonne Nuit, Vanessa paradis, Des tomates, TAXI Marseille, A Demain, Bram: “Tom hoort gij da geluid ook?” Tom: “Ja, is da nie die rat?” Bram: “Ik denk dien eekhoorn
van 5 december tot 24 december Executie en beeldend reisverslag door Bram Van Meervelde en Tom Volkaert. 51, Eurolines, Marseille, Zeefdruk, Forqalcquier, Lyon, Mortel, Fuck Life, LDC, Peugot, KAHIR, Fossielen, Les Mures, La Friches, Garage L., 7 SEPTEMBER, Casino, Oranges, Putain Et Merd, Bon Wiet, Algerie, Cava?, Gouvernement Cassé, Shake Your Face Sir, Kunst? Mooi!, Alkom X, Gratins, Diane ...., Serge ne pleur pas, Dam Funk, Roman ♥, Scorpion, Couscous €5, Du Vin, Du Pain, Du Brie, Sarko nique ta mere, Santé, La Rue Jobin, 41, IDIR, Radio Libre, Zora, Ok we blijven nog iets langer, Wycmans, Aiki, Dimmu Borgir, Mike Comté, Zweet, Degage!, Arrète!, 3u Autostop en Avignon, Vous allez en direction nord?, Challon Sûr Champagne, Undercover in Lyon, 1 Been, De Panne, Afrika stripdown, Bass overdosis, Je ne parlé pa fransé me je kompron, Saskia & Julie, Heftige regen met sosis aan mijn handen, Le nouveau femme de Pakito, Cobra, Je suis venu que dire queje m’envous, Platanen; Braambessen, Le Citadél, St. Maime, Dauphin, Mane, Sereste, Alibi Montana, Bonne Nuit, Vanessa paradis, Des tomates, TAXI Marseille, A Demain, Bram: “Tom hoort gij da geluid ook?” Tom: “Ja, is da nie die rat?” Bram: “Ik denk dien eekhoorn Sculptural Study
MARC PHILIP VAN KEMPEN
van 31 oktober tot 27 november
Sculptural Study is een driedimensionale ‘copy & paste’ gebaseerd op werk van de Amerikaanse kunstenaar Fred Sandback en astroloog Carl Sagan. Centraal staat het proces waarin media, dimensie, context, de invloed van ‘lens-based media’ en virtualiteit de waarneming voortdurend veranderen.
Het sculpturale werk van Sandback (1943-2003) bestaat uit koord dat op zo’n manier in de ruimte is gespannen dat het volumes en vlakken suggereert. Het gaat om de ervaring van het veranderen van perspectief wanneer je je door de ruimte beweegt. Dit effect gaat uiteraard verloren zodra er foto’s van gemaakt worden waardoor het werk is eigenlijk alleen is te beschouwen in levenden lijve. Dit is altijd een grote bron van frustratie en zelfs depressie geweest voor Sandback. Hoewel hij van ‘81-‘96 zijn werk permanent tentoonstelde in een zelf geïnitieerd museum in Massachusets (VS), is zijn werk momenteel voornamelijk online te zien.
Ik nam een installatie-foto uit het internet van het werk van Sandback (untitled: two color corner construction) en schilderde deze na op een paneel. In de avonduren zal het paneel dienst doen als projectiescherm voor een youtube-video. In deze video legt astroloog Carl Sagan uit hoe het mogelijk is om over de vierde dimensie na te denken zonder dat het mogelijk is om deze dimensie te kunnen ervaren. De video wordt geprojecteerd via de grote spiegel in de salon.
FACES & FACELESS IN BANGLADESH
RAZIV.A
3 oktober-30 oktober
My photos are a true manifestation of my perspective towards my fellow city dwellers.
They are the people who taught me how to live against all odds, yet I see myself through.
NINE NOON FIVE
MARINUS VAN DIJKE
van 5 september tot 1 oktober
Geboeid door veranderingsprocessen in mijn omgeving, die altijd doorgaan, wil ik de tijd stil zetten om alles nog eens goed te kunnen bekijken:
Bomen die in blad komen en voordat je het door hebt zijn ze weer kaal. Sneeuwvlokken vallen uit de lucht, maken alles wit en vervolgens smelten ze weer. Rondlopend in de duinen ontdek je dat er weer van alles is veranderd.
Om een beetje grip te krijgen op al die veranderingen heb ik mijn werkterrein teruggebracht tot één duinvallei. Ik observeer dit stuifgebied sinds 1995 en werd me ervan bewust dat daar heel veel gaande is. Kleinschalige verschuivingen hadden grote gevolgen, een logica vol poëzie.
In de Maaldersstraat was mijn eerste ontdekking dat de zon ’s morgens op de linkergevels en ’s middags op de rechtergevels scheen. De straat loopt exact van zuid naar noord zodat midden op de dag de zon midden op de straat schijnt. Dit proces gebeurt hier elke zonnige dag binnen een aantal uren. Dat wil ik aandacht geven door het uit zijn tijdsverband te trekken, door tussen 9 en 5 het proces vast te leggen in een serie foto’s met een gemiddelde sluitertijd en diafragma, waardoor de foto’s van de zonzijde overbelicht en die van de schaduwzijde onderbelicht zijn. En door filmopnames te maken vanaf 11 tot 2 en deze te comprimeren tot 8 minuten.
De foto’s en filmopnames zijn op 21 maart gemaakt en worden rond 21 september, als de zon ongeveer dezelfde stand heeft, getoond.
van 5 september tot 1 oktober
Geboeid door veranderingsprocessen in mijn omgeving, die altijd doorgaan, wil ik de tijd stil zetten om alles nog eens goed te kunnen bekijken:
Bomen die in blad komen en voordat je het door hebt zijn ze weer kaal. Sneeuwvlokken vallen uit de lucht, maken alles wit en vervolgens smelten ze weer. Rondlopend in de duinen ontdek je dat er weer van alles is veranderd.
Om een beetje grip te krijgen op al die veranderingen heb ik mijn werkterrein teruggebracht tot één duinvallei. Ik observeer dit stuifgebied sinds 1995 en werd me ervan bewust dat daar heel veel gaande is. Kleinschalige verschuivingen hadden grote gevolgen, een logica vol poëzie.
In de Maaldersstraat was mijn eerste ontdekking dat de zon ’s morgens op de linkergevels en ’s middags op de rechtergevels scheen. De straat loopt exact van zuid naar noord zodat midden op de dag de zon midden op de straat schijnt. Dit proces gebeurt hier elke zonnige dag binnen een aantal uren. Dat wil ik aandacht geven door het uit zijn tijdsverband te trekken, door tussen 9 en 5 het proces vast te leggen in een serie foto’s met een gemiddelde sluitertijd en diafragma, waardoor de foto’s van de zonzijde overbelicht en die van de schaduwzijde onderbelicht zijn. En door filmopnames te maken vanaf 11 tot 2 en deze te comprimeren tot 8 minuten.
De foto’s en filmopnames zijn op 21 maart gemaakt en worden rond 21 september, als de zon ongeveer dezelfde stand heeft, getoond.
Wicked Wing
Wicked Wing, een presentatie van Wim Geeven, van 14 juni tot 8 augustus 2010
Bouwsels van verbeelding. Over het werk van WIM GEEVEN.
Ze ontstaan vanzelfsprekend, ze zijn eenvoudig, ze evoceren complexiteit. De objecten van Wim Geeven oscilleren tussen sculpturaal en architecturaal, tussen herkenbaar en ondefinieerbaar. Ze roepen een waaier aan beelden op zonder met één ervan samen te vallen. Dat is mede wat hun aantrekkingskracht bepaalt: hoe deze objecten ook refereren aan een gebouw, een berg, een vlinder, een skelet, een boomstam, een vliegtuig, ... ze blijven een raadsel. Ze zijn meerduidig, op een intrigerende manier ‘onduidelijk’. Ze ontsnappen aan onze quasi-spontane drang de dingen te benoemen( fragment uit tekst van Ruth Loos)
"CASESTUDY SALON2060"
een installatie van Erik Van In
van 16 maart tot 4 april
feestelijke opening 20 maart 2010 om 20:00 uur.
van 16 maart tot 4 april dagelijks passerende vertoningen
van 20h tot 21h30
CASESTUDY-Virgin Space Sculpture
In deze installatie laat Erik Van In twee met camera uitgeruste autootjes
vanaf de vloer de SALON ontdekken en registreren.
Wat hier gebeurt is zonder oordeel en zonder maat te nemen; een verslag dat op toeval berust.
Het tijdsverloop vormt een
intrinsiek vervreemdend gegeven binnen de werken van deze kunstenaar.
" I WISH THESE TO REMEMBER"
penseeltekeningen van HAN VAN DER VEN
13 februari tot 13 maart
De basis van haar werk ligt bij een persoonlijk archief van foto’s en beeldmateriaal dat ze tegenkomt in steden, bossen en langs kustlijnen.
Dit archief is verschillend van samenstelling door hun antropomorfe, architectonische of organische betekenis.
Het zijn beelden die oplossen in de tijd, een sfeer van vergankelijkheid in zich dragen en heimwee oproepen. Als een mens door de tijd loopt laat hij sporen achter van restmateriaal, verschoten, gebroken en fragmentarisch.
Han van der Ven brengt deze terug naar een vormentaal die van alle tijden is en geef ze een nieuwe plaats in de werkelijkheid.
Voor SALON2060 heeft ze gekozen voor deze drie bomen die als eikpunten dienden van een route die zij lange tijd volgde en die nu verdwenen zijn.
" FREAKSHOW "
een tentoonstelling van:
CARLINE HUGE
17 januari t/m 12 februari
opening 16 januari om 17.00 uur
Freakshow is een fluorescerend behang dat is opgebouwd uit ruim 1000 verschillende met de hand getekende cartooneske gezichtjes, dat ’s avonds ‘oplicht’ door middel van blacklight.
Het belangrijkste visuele element van het werk is de repetitie van een grote hoelveelheid aan doordringende, lachende gezichtjes die de toeschouwer recht aankijken. Versterkt door de krachtige fluorescerende kleuren en de zwarte inkt eist dit werk op een ‘luidruchtige’ manier zijn aandacht op.
Freakshow is er niet om je een plezierig gevoel te geven. Dit werk is mijn persoonlijke weergave van een hysterisch en onnozel lachende mensen massa.
In Freakshow vraag ik de toeschouwer zich tot deze hysterisch lachende massa te verhouden. Als maker van dit werk ging ikzelf dagelijks de confrontatie aan met het tekenen van een steeds groter groeiend aantal van deze lachende gezichtjes. Ik werd er niet vrolijk van maar vooral geïrriteerd, angstig en somber.
Freakshow draagt deze ervaring uit en presenteert de keerzijde van de lach, namelijk de lach als een agressieve façade.
"WILL E.T. LOOK LIKE US?"
Van 22 november tot 19 december.
Jan Verpooten en Hendrik-Jan Peeters
Een live bio-choreografie van pekelkreeftjes door:
Jan Verpooten en Hendrik-Jan Peeters
Met dit werk onderzoeken zij de vraag hoe ander intelligent leven eruit zou moeten of kunnen zien. Zouden we het, als het er was, wel herkennen? Welke factoren spelen een rol bij de mate waarin we intelligentie toedichten aan ander leven? Moet er communicatie zijn? Moet het ons bekend voorkomen of zelfs op ons lijken? Speelt de schaal een rol? Kent intelligent leven kunst of niet noodzakelijk? Waar ligt precies het verschil tussen kunst en complexe, gedetermineerde gedragspatronen? is er een verschil?
Materiaal:
overhead projector
aquarium
pekelkreeftjes
papier
Jan Verpooten en Hendrik-Jan Peeters
Een live bio-choreografie van pekelkreeftjes door:
Jan Verpooten en Hendrik-Jan Peeters
Met dit werk onderzoeken zij de vraag hoe ander intelligent leven eruit zou moeten of kunnen zien. Zouden we het, als het er was, wel herkennen? Welke factoren spelen een rol bij de mate waarin we intelligentie toedichten aan ander leven? Moet er communicatie zijn? Moet het ons bekend voorkomen of zelfs op ons lijken? Speelt de schaal een rol? Kent intelligent leven kunst of niet noodzakelijk? Waar ligt precies het verschil tussen kunst en complexe, gedetermineerde gedragspatronen? is er een verschil?
Materiaal:
overhead projector
aquarium
pekelkreeftjes
papier
"WONDERLAND"
Veerle Stevens 27-09-09 tot 24-10-09
De titel van deze presentatie: ‘Wonderland’, refereert aan ‘Alice in Wonderland’, een boek dat gaat over identiteit en etiquette (lees façades) en het verschil tussen “zin” en “onzin”.
Veerle Stevens studeerde vrije grafiek aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Doceert aan de Academie van Arendonk. Woont en werkt in Mol.
Alice zit met haar oudere zus aan de oever van een meertje. Wanneer er een pratend wit konijn langs rent, volgt ze het tot in een konijnenhol. Na een lange val blijkt ze zich in de vreemde wereld Wonderland te bevinden. Op haar tocht door Wonderland komt ze vele merkwaardige figuren tegen, zoals de Cheshire Cat, de Maartse Haas en de wrede Hartenkoninging, personages met wie ze verwarrende gesprekken heeft. Uiteindelijk wordt ze wakker en blijkt alles een droom geweest te zijn.(Wikepedia)
De titel van deze presentatie: ‘Wonderland’, refereert aan ‘Alice in Wonderland’, een boek dat gaat over identiteit en etiquette (lees façades) en het verschil tussen “zin” en “onzin”.
Veerle Stevens studeerde vrije grafiek aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Doceert aan de Academie van Arendonk. Woont en werkt in Mol.
Alice zit met haar oudere zus aan de oever van een meertje. Wanneer er een pratend wit konijn langs rent, volgt ze het tot in een konijnenhol. Na een lange val blijkt ze zich in de vreemde wereld Wonderland te bevinden. Op haar tocht door Wonderland komt ze vele merkwaardige figuren tegen, zoals de Cheshire Cat, de Maartse Haas en de wrede Hartenkoninging, personages met wie ze verwarrende gesprekken heeft. Uiteindelijk wordt ze wakker en blijkt alles een droom geweest te zijn.(Wikepedia)
studies van het oog en de aarde
Aan de basis van Studies van het oog en de aarde ligt een vermenging van de Newtoniaanse kleurentheorie met klassieke druktechnieken en grafische experimenten met meerkleurendruk.
De experimenten begonnen met een eerste overdruk van dezelfde etsplaat op één blad in verschillende kleuren, waardoor Céline Hudréaux de kenmerkende zindering van het beeld bereikte. Deze techniek werd later uitgebreid met kleurenlagen in aquatint op meerdere samenhorende platen – zoals de regenboog, geïnspireerd op de breking van het licht door een prisma – waardoor het grafische beeld via de kleurvlakken meer diepte kreeg. Tot slot werd geëxperimenteerd met het gebruik van meerdere etsplaten, nu door verschillende beelden in overdruk te plaatsen. Soms wordt daarbij zelfs afgeweken van het rechthoekig formaat, en volgen de platen de uitlijning van het beeld zelf.
Deze experimenten vormen de achtergrond voor een aantal archetypische ingrediënten die samenkomen in een eigen, besloten beelduniversum: boom, vrouw, vogel, dood, licht,…
Céline Hudréaux (°1979, Marseille) woont en werkt in Gent. Ze studeerde aan la Villa Arson in Nice, en aan Sint-Lucas Beeldende Kunst in Gent, waar ze haar meestergraad in de schilderkunst behaalde.
De meeste werken die tentoongesteld zijn in Salon 2060, werden gemaakt tijdens een residentie aan het Frans Masereel Centrum van de Vlaamse Gemeenschap, te Kasterlee, in de zomer van 2009.
Céline Hudréaux van 20 augustus t/m 25 september
De experimenten begonnen met een eerste overdruk van dezelfde etsplaat op één blad in verschillende kleuren, waardoor Céline Hudréaux de kenmerkende zindering van het beeld bereikte. Deze techniek werd later uitgebreid met kleurenlagen in aquatint op meerdere samenhorende platen – zoals de regenboog, geïnspireerd op de breking van het licht door een prisma – waardoor het grafische beeld via de kleurvlakken meer diepte kreeg. Tot slot werd geëxperimenteerd met het gebruik van meerdere etsplaten, nu door verschillende beelden in overdruk te plaatsen. Soms wordt daarbij zelfs afgeweken van het rechthoekig formaat, en volgen de platen de uitlijning van het beeld zelf.
Deze experimenten vormen de achtergrond voor een aantal archetypische ingrediënten die samenkomen in een eigen, besloten beelduniversum: boom, vrouw, vogel, dood, licht,…
Céline Hudréaux (°1979, Marseille) woont en werkt in Gent. Ze studeerde aan la Villa Arson in Nice, en aan Sint-Lucas Beeldende Kunst in Gent, waar ze haar meestergraad in de schilderkunst behaalde.
De meeste werken die tentoongesteld zijn in Salon 2060, werden gemaakt tijdens een residentie aan het Frans Masereel Centrum van de Vlaamse Gemeenschap, te Kasterlee, in de zomer van 2009.
Céline Hudréaux van 20 augustus t/m 25 september
VOOR DE VERTAKKING
Een fragiele constructie van houten latten met enkele vette, zwarte strikvormen die als een spin aan de rand van een web zitten.Vanuit de diepe kloof onder de kelderlichten – voorraadplaats voor vele vliegenlijken – ontspruiten wortels in de ondergrondse luchtkamer.
Langwerpige latten, kleine houtjes en houten strikken geven ruimte en tussenruimte, buigen om elkaar heen, leunen licht tegen elkaar aan. Een naar de straat toe buigend staketsel, installatie van vertakkingen.
,,…Het gaat mij om het ontdekken en doorgronden van structuren, daar waar ogenschijnlijk chaos heerst.’’
Annemieke Fanoy (NL)
Artist-in-residence Salon2060
Antwerpen 12-21 juni 2009
Sponsered by:
Een fragiele constructie van houten latten met enkele vette, zwarte strikvormen die als een spin aan de rand van een web zitten.Vanuit de diepe kloof onder de kelderlichten – voorraadplaats voor vele vliegenlijken – ontspruiten wortels in de ondergrondse luchtkamer.
Langwerpige latten, kleine houtjes en houten strikken geven ruimte en tussenruimte, buigen om elkaar heen, leunen licht tegen elkaar aan. Een naar de straat toe buigend staketsel, installatie van vertakkingen.
,,…Het gaat mij om het ontdekken en doorgronden van structuren, daar waar ogenschijnlijk chaos heerst.’’
Annemieke Fanoy (NL)
Artist-in-residence Salon2060
Antwerpen 12-21 juni 2009
Sponsered by:
the science of houseplants
"Wat gebeurt er, als een patroon zich ontwikkelt volgens een eigen interne logica?" Met deze vraag in haar achterhoofd bouwde Lotte Geeven (1980) de installatie ’ the science of houseplants’ in salon2060. In het interieur woekeren tussen de kamerplanten patronen die lijken te zijn opgetrokken uit een eigen wetmatigheid. In florale en geometrische ornamenten bouwde ze een aan de hand van het vocabulaire van planten een privé-universum waarin patronen als een hoofdmotief door de ruimte groeien, copieren, stapelen en verdubbelen. Door stilering en herhaling van motieven maakte zij nieuwe tijdelijke ornamenten voor dit vertrek die verwijzen naar de oorsprong van de dingen.
Lotte Geeven 6 juni tot 1 juli
Lotte Geeven 6 juni tot 1 juli
"FROM DIFFERENT POINTS"
van 9 mei t/m 5 juni.
Vier kunstenaars maken ieder een kunstwerk dat geïnspireerd is op hun
gezamenlijke bezoeken aan Antwerpen.
Het werk is gemaakt vanuit de eigen culturele habitat in Nederland,
gebruikmakend van de culturele schatten die Antwerpen bezit.
De kunstenaars hebben gewerkt in het gastatelier van SALON 2060
Helma Veugen: n.a.l. van bezoeken aan het Koninklijk Museum en het Letterenhuis maakte zij een litho waarin het zwart domineert.
Lène Bueters: spiegelt de architectuur van haar woonplaats Eindhoven met die van Antwerpen.
Theo van Keulen: gebruikt het boek Kaas van Elsschot voor zijn installatie.
Gery Bouw: gebruikt haar dochters als model gehuld in Turkse feestkledij die zij vond in de wijk 2060
van 9 mei t/m 5 juni.
Vier kunstenaars maken ieder een kunstwerk dat geïnspireerd is op hun
gezamenlijke bezoeken aan Antwerpen.
Het werk is gemaakt vanuit de eigen culturele habitat in Nederland,
gebruikmakend van de culturele schatten die Antwerpen bezit.
De kunstenaars hebben gewerkt in het gastatelier van SALON 2060
Helma Veugen: n.a.l. van bezoeken aan het Koninklijk Museum en het Letterenhuis maakte zij een litho waarin het zwart domineert.
Lène Bueters: spiegelt de architectuur van haar woonplaats Eindhoven met die van Antwerpen.
Theo van Keulen: gebruikt het boek Kaas van Elsschot voor zijn installatie.
Gery Bouw: gebruikt haar dochters als model gehuld in Turkse feestkledij die zij vond in de wijk 2060
"WHY DID YOU GO?"
een installatie van Hendrik-Jan Peeters
van5 april tot 4 mei
Voor Hendrik-Jan Peeters moet kunst speels zijn. Het is de plek bij uitstek waar we ons kunnen uitleven, waar we dingen kunnen doen die zinvol noch nuttig zijn. Zoals de natuur met ons experimenteert en ons a priori voorziet van verschillen die misschien – maar misschien ook helemaal niet – ooit zin zullen hebben, zo is het ons recht om bezig te zijn met spelen om – misschien – te ontdekken.
In zijn werk voor salon2060 staat het verliezen centraal, meer bepaald het verliezen dat we doen zonder het ten volle te beseffen. Zo staat er een viervoeter die opgevat werd als een gedenkteken of standbeeld voor alle dieren die we nog niet ontdekt hebben, maar die desondanks door ons toedoen al zijn uitgestorven. Tegenover dit verliezen staat de winst die we maken door het zoeken, het bedenken, het creëren. Ook de andere werken zoeken een plaats tussen verliezen en (terug)vinden, tussen de troost voor het eerste en de hoop op het tweede.
een installatie van Hendrik-Jan Peeters
van5 april tot 4 mei
Voor Hendrik-Jan Peeters moet kunst speels zijn. Het is de plek bij uitstek waar we ons kunnen uitleven, waar we dingen kunnen doen die zinvol noch nuttig zijn. Zoals de natuur met ons experimenteert en ons a priori voorziet van verschillen die misschien – maar misschien ook helemaal niet – ooit zin zullen hebben, zo is het ons recht om bezig te zijn met spelen om – misschien – te ontdekken.
In zijn werk voor salon2060 staat het verliezen centraal, meer bepaald het verliezen dat we doen zonder het ten volle te beseffen. Zo staat er een viervoeter die opgevat werd als een gedenkteken of standbeeld voor alle dieren die we nog niet ontdekt hebben, maar die desondanks door ons toedoen al zijn uitgestorven. Tegenover dit verliezen staat de winst die we maken door het zoeken, het bedenken, het creëren. Ook de andere werken zoeken een plaats tussen verliezen en (terug)vinden, tussen de troost voor het eerste en de hoop op het tweede.
"The closest experience to that of being with you, is the experience of taking drugs"
Een installatie van FERRI WOUTERS
8 maart-4 april
Ferri Wouters wil in zijn werk de vraag stellen over hoe
besef van eindigheid van invloed is op ons leven, wat
voor een effect de dood heeft op ons dagelijks leven en
hoe wij denken te moeten omgaan met deze alledaagse
banaliteiten en dramatiek.
Thema's zoals liefde, verandering, identiteit,
vriendschap, heimwee, zijn hierin oa het leidmotief.
Het doel is om definities te creëren over wat waar is,
wat belangrijk is en wat echt is.
"You are here #2" van Conny Beneden
8 februari-7 maart 2009
Op reis in Australië stapte ik na circa 3 uur rijden over onverharde wegen richting grote leegte, uit bij een groot wit bord. Daarop stond in kleine rode letters "You are here". Hoewel informatieborden met plaatsaanduidingen overal in de wereld zijn te vinden, werd de betekenis ervan in die leegte ineens danig uitvergroot.
Geïnspireerd op deze ervaring ben ik begonnen met een reeks beeldcomposities met videobeelden in semi-openbare ruimtes, zoals etalages of vitrinekasten. "De videoprojectie in Salon2060 "You are here #2" onderzoekt het punt waar kijken en aanwezig zijn elkaar mogelijk raken." ?
www.cato-online.nl
Op reis in Australië stapte ik na circa 3 uur rijden over onverharde wegen richting grote leegte, uit bij een groot wit bord. Daarop stond in kleine rode letters "You are here". Hoewel informatieborden met plaatsaanduidingen overal in de wereld zijn te vinden, werd de betekenis ervan in die leegte ineens danig uitvergroot.
Geïnspireerd op deze ervaring ben ik begonnen met een reeks beeldcomposities met videobeelden in semi-openbare ruimtes, zoals etalages of vitrinekasten. "De videoprojectie in Salon2060 "You are here #2" onderzoekt het punt waar kijken en aanwezig zijn elkaar mogelijk raken." ?
www.cato-online.nl
zuurstofrijk van teja van hoften
10 januari-7 februari
Zuurstofrijk
In haar werk als beeldend kunstenaar onderzoekt teja van hoften de relatie tussen haar eigen bestaan en de wereld om haar heen. Zij is vooral gefascineerd door de processen in haar lichaam, die automatisch gebeuren. Los van weten of willen. Een stukje natuur zijn. Als mens sta je er niet buiten, maar maak je deel uit van die natuur. Het keramische beeld zowel als de foto verwijzen naar die verbondenheid en in dit geval naar het belang van de natuur in verband met de voor ons essentiële zuurstofproductie van het bos.
Zuurstofrijk
In haar werk als beeldend kunstenaar onderzoekt teja van hoften de relatie tussen haar eigen bestaan en de wereld om haar heen. Zij is vooral gefascineerd door de processen in haar lichaam, die automatisch gebeuren. Los van weten of willen. Een stukje natuur zijn. Als mens sta je er niet buiten, maar maak je deel uit van die natuur. Het keramische beeld zowel als de foto verwijzen naar die verbondenheid en in dit geval naar het belang van de natuur in verband met de voor ons essentiële zuurstofproductie van het bos.
Zwavel van Yuko Ebina en Annemieke Fanoy
Zwavel
Yuko Ebina en Annemieke Fanoy
23 november 2008 – 10 januari 2009
"…Een ruil tussen twee kunstenaars, een aquarel tegen een houten wandobject. Een gele houten bloem die met stukjes hout van de muur komt tegen een verstild & sereen wandobject…” Annemieke Fanoy werkt in Nederland en Yuko Ebina in Japan. Vanuit wederzijdse inspiratie ontstaat de idee voor de presentatie bij Salon2060.
Wat is zo vreemd in het werk van de ander en wat is het dat het werk eveneens zo vertrouwd maakt? Is het de thematiek, de gevoelige kant, is het cultureel bepaald of is het persoonlijk?
Het (groengrijze) werk van de Japanse Yuko Ebina is ontstaan tijdens haar verblijf in Nederland en is geïnspireerd door de Nederlandse natuur. Ebina studeerde klassieke Japanse schilderkunst aan de Tama Universiteit van Tokyo en werkte van 2004 tot 2007 in Amsterdam. Ze gebruikt voor haar werken op papier veel water, een hoge kleurintensiteit is kenmerkend voor haar aquarellen. Yuko Ebina maakt later met die ene geruilde bloem een presentatie in Tokyo.
Fanoy is afgestudeerd aan de Willem de Kooning in Rotterdam en werkt momenteel in Middelburg (NL). "Mijn interesse in natuur is aardser en ik werk met hout en vuur. Het tekenen komt voort uit de wens de dingen beter te doorgronden. De vormrijkdom en diversiteit van de plantenwereld zijn allesomvattend." Voor salon2060 maakte Annemieke Fanoy een installatie met de nadruk op het serene.
Yuko Ebina en Annemieke Fanoy
23 november 2008 – 10 januari 2009
"…Een ruil tussen twee kunstenaars, een aquarel tegen een houten wandobject. Een gele houten bloem die met stukjes hout van de muur komt tegen een verstild & sereen wandobject…” Annemieke Fanoy werkt in Nederland en Yuko Ebina in Japan. Vanuit wederzijdse inspiratie ontstaat de idee voor de presentatie bij Salon2060.
Wat is zo vreemd in het werk van de ander en wat is het dat het werk eveneens zo vertrouwd maakt? Is het de thematiek, de gevoelige kant, is het cultureel bepaald of is het persoonlijk?
Het (groengrijze) werk van de Japanse Yuko Ebina is ontstaan tijdens haar verblijf in Nederland en is geïnspireerd door de Nederlandse natuur. Ebina studeerde klassieke Japanse schilderkunst aan de Tama Universiteit van Tokyo en werkte van 2004 tot 2007 in Amsterdam. Ze gebruikt voor haar werken op papier veel water, een hoge kleurintensiteit is kenmerkend voor haar aquarellen. Yuko Ebina maakt later met die ene geruilde bloem een presentatie in Tokyo.
Fanoy is afgestudeerd aan de Willem de Kooning in Rotterdam en werkt momenteel in Middelburg (NL). "Mijn interesse in natuur is aardser en ik werk met hout en vuur. Het tekenen komt voort uit de wens de dingen beter te doorgronden. De vormrijkdom en diversiteit van de plantenwereld zijn allesomvattend." Voor salon2060 maakte Annemieke Fanoy een installatie met de nadruk op het serene.
Café de Grenswacht van Bob Tenge
Café de Grenswacht
een novelle in 10 kleurhoutsneden
van 26 oktober t/m 23 november
Bob Tenge, geboren op 6 januari 1934, is als schilder en graficus autodidact.
Van 1964 tot 1969 woonde en werkte hij in Bassevelde, Oost-Vlaanderen.
In 1969 werd hij gevraagd docent te worden aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam, welke functie hij tot 1984 vervulde.
Zijn werk is verhalend en betreft altijd de mens en de intermenselijke verhoudingen. Vanaf 1990 schreef hij ook een aantal korte verhalen, waarvan hij o.a. de novelle Café De Grenswacht, hier tentoongesteld en geïnspireerd op zijn verblijf in Oost-Vlaanderen, verluchtigde met tien kleurhoutsneden.
Hij stelde zijn werk regelmatig ten toon in Nederland, België en Frankrijk.
Sinds 2000 woont en werkt hij in Frankrijk, in de Vogezen.
Werk van hem bevindt zich in Nederlandse en buitenlandse collecties.
een novelle in 10 kleurhoutsneden
van 26 oktober t/m 23 november
Bob Tenge, geboren op 6 januari 1934, is als schilder en graficus autodidact.
Van 1964 tot 1969 woonde en werkte hij in Bassevelde, Oost-Vlaanderen.
In 1969 werd hij gevraagd docent te worden aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam, welke functie hij tot 1984 vervulde.
Zijn werk is verhalend en betreft altijd de mens en de intermenselijke verhoudingen. Vanaf 1990 schreef hij ook een aantal korte verhalen, waarvan hij o.a. de novelle Café De Grenswacht, hier tentoongesteld en geïnspireerd op zijn verblijf in Oost-Vlaanderen, verluchtigde met tien kleurhoutsneden.
Hij stelde zijn werk regelmatig ten toon in Nederland, België en Frankrijk.
Sinds 2000 woont en werkt hij in Frankrijk, in de Vogezen.
Werk van hem bevindt zich in Nederlandse en buitenlandse collecties.
Boek? Kitaab van Ruth Loos
Aan de hand van:
het werk ‘brief aan een boek’,
een beweging van hartobjecten,
een constellatie boekobjecten,
een ritme van textiele patronen.
Dit in het gezelschap van woorden,
de Arabische varianten van:
“imagining, sharing and acting for a better world”
(motto van de University for the Common Good)
en “hartslag van het woord”.
Vertaling i.s.m. Nezha Haffou en Farhan Althawabi
"Boek? Kitaab.” van Ruth Loos
Van 14 september t.e.m. 26 oktober 2008
het werk ‘brief aan een boek’,
een beweging van hartobjecten,
een constellatie boekobjecten,
een ritme van textiele patronen.
Dit in het gezelschap van woorden,
de Arabische varianten van:
“imagining, sharing and acting for a better world”
(motto van de University for the Common Good)
en “hartslag van het woord”.
Vertaling i.s.m. Nezha Haffou en Farhan Althawabi
"Boek? Kitaab.” van Ruth Loos
Van 14 september t.e.m. 26 oktober 2008
Face (in) the Mirror van Nelson Hoedekie
Face (in) the Mirror, een project van beeldend kunstenaar/filosoof Nelson Hoedekie (BE) in samenwerking met de kinderen van de Maaldersstraat.
"Het sociaal-artistieke project Face(in)the Mirror houdt letterlijk en figuurlijk een spiegel voor. Onder de vorm van vier zelfportretten ‘her-tekenen’ de deelnemende kinderen en jongeren hun zelfbeeld. Initiatiefnemer Nelson Hoedekie ontwikkelde deze experimentele Face(in)the Mirror-formule in Zuid-Afrika en als neerslag van een aantal ideeën die werden uitgewerkt in zijn masterthesis filosofie...." Lees verder
"Het sociaal-artistieke project Face(in)the Mirror houdt letterlijk en figuurlijk een spiegel voor. Onder de vorm van vier zelfportretten ‘her-tekenen’ de deelnemende kinderen en jongeren hun zelfbeeld. Initiatiefnemer Nelson Hoedekie ontwikkelde deze experimentele Face(in)the Mirror-formule in Zuid-Afrika en als neerslag van een aantal ideeën die werden uitgewerkt in zijn masterthesis filosofie...." Lees verder
Maat en Midden van Wim Geeven
Het werk Maat en Midden van beeldend kunstenaar Wim Geeven (NL)
In het werk van Wim Geeven speelt het bouwen vrijwel altijd een belangrijke rol, in al haar aspecten; van grondplan tot eindplan en de tussenliggende fasen. Fragmenten worden er uitgelicht, verbijzonderd en gebruikt als idioom voor een beeld. Sterke bouwelementen worden kwetsbaar gemaakt en geven in hun nieuwe gedaante een lyrisch commentaar op ons tijdelijk verblijf op aarde.
In het werk van Wim Geeven speelt het bouwen vrijwel altijd een belangrijke rol, in al haar aspecten; van grondplan tot eindplan en de tussenliggende fasen. Fragmenten worden er uitgelicht, verbijzonderd en gebruikt als idioom voor een beeld. Sterke bouwelementen worden kwetsbaar gemaakt en geven in hun nieuwe gedaante een lyrisch commentaar op ons tijdelijk verblijf op aarde.
Werken op papier van Dominique Teufen
werken op papier van Dominique Teufen (CH)
The Swiss born Artist Dominique Teufen has graduated from the Gerrit Rietveld Academy Amsterdam in 2002. Since obtaining her BA in fine Arts/Sculpture Department, she lived and worked in various cities though as Amsterdam, Melbourne, Zürich and London. Recently she returned back to Amsterdam, where she now lives and works.
“To observe the things people do around me is as if I am a spectator of a very experimental and exotically strange theatre play. In these moments I am becoming part of a weird and colourful, but mostly incomprehensible story. Nevertheless, it opens up my imagination, it inspires me and it gives me the freedom to experiment with the ingredients until I have cooked up a surprising and exiting new dish.
The reference I take starts with myself, how I understand daily life and how I question it. I enjoy discovering a new imaginary by giving a twist to locked up meanings and then to rethink the embedded purpose.In her drawings, figures hang on hooks, chains or ropes and have holes where flowers or other things grow or come out. Sometimes the figures are controlled by machines and/or are connected to different kinds of objects. In other cases they have stairs, water or other figures inside them. They run, fly or just stand around. Mainly they are not wearing clothes, and with their genitals not exposed, their gender is not suggested. The lines are not limited to the papers size and therefore are indicating the possibility of a place where they could exist outside the paper border.
The figure stand as individuals, connected with their social surroundings, in the center of their own narrative. Dominique sees the figures more as visualized human mind set, than an actual human body performing an act. This characterizing of people is based on the world she sees and reads about every day. In her latest works she has developed sculptures and installations, which are referring to the drawings through using the requisites from the personal theater plays she observes.It can be argued, that there is something so abnormally normal that it becomes surreal. It seems that she visualizes the remains of moments that have just existed in her imagination and who are suggesting a new and different narrative structure through often encountered and experienced objects. New compositions and structures are created and without wanting to be explained, left to the spectator’s observation."
The Swiss born Artist Dominique Teufen has graduated from the Gerrit Rietveld Academy Amsterdam in 2002. Since obtaining her BA in fine Arts/Sculpture Department, she lived and worked in various cities though as Amsterdam, Melbourne, Zürich and London. Recently she returned back to Amsterdam, where she now lives and works.
“To observe the things people do around me is as if I am a spectator of a very experimental and exotically strange theatre play. In these moments I am becoming part of a weird and colourful, but mostly incomprehensible story. Nevertheless, it opens up my imagination, it inspires me and it gives me the freedom to experiment with the ingredients until I have cooked up a surprising and exiting new dish.
The reference I take starts with myself, how I understand daily life and how I question it. I enjoy discovering a new imaginary by giving a twist to locked up meanings and then to rethink the embedded purpose.In her drawings, figures hang on hooks, chains or ropes and have holes where flowers or other things grow or come out. Sometimes the figures are controlled by machines and/or are connected to different kinds of objects. In other cases they have stairs, water or other figures inside them. They run, fly or just stand around. Mainly they are not wearing clothes, and with their genitals not exposed, their gender is not suggested. The lines are not limited to the papers size and therefore are indicating the possibility of a place where they could exist outside the paper border.
The figure stand as individuals, connected with their social surroundings, in the center of their own narrative. Dominique sees the figures more as visualized human mind set, than an actual human body performing an act. This characterizing of people is based on the world she sees and reads about every day. In her latest works she has developed sculptures and installations, which are referring to the drawings through using the requisites from the personal theater plays she observes.It can be argued, that there is something so abnormally normal that it becomes surreal. It seems that she visualizes the remains of moments that have just existed in her imagination and who are suggesting a new and different narrative structure through often encountered and experienced objects. New compositions and structures are created and without wanting to be explained, left to the spectator’s observation."
Abonneren op:
Reacties (Atom)
